Panno Pinzon... - usłyszała jego głęboki głos - Beatriz, proszę obudź się. Jesteśmy już przed twoim domem. Ktoś za tobą czeka. Jakiś mężczyzna ubrany... Raczej owinięty w coś co przypomina koc. Betty natychmiast otworzyła oczy i odzyskała przytomność. Usiadła i próbowała od razu wyjść z auta. Daniel Valencia zareagował kompletnie inaczej niż możnaby się tego po nim spodziewać. Delikatnie przytrzymał ją na siedzeniu i zbliżając usta do jej ucha szepnął - Pozwól mi być gentlemanem. Może i się nie lubimy ale to nie znaczy, że mam zapominać o zasadach dobrego wychowania. Brunetka patrzyła jak mężczyzna z gracją wyszedł z samochodu i podszedł z drugiej strony tylko po to aby otworzyć jej drzwi. - Poda mi Pani swoją dłoń? Nie wiedziała co miało znaczyć jego dzisiejsze zachowanie. Czyżby zawsze był taki gdy nie było w pobliżu jej szefa? Beatriz już dawno zauważyła z jaką pasją oboje siebie nienawidzą. Z wzajemnością godną bohaterów powieści lub telenoweli. Nawet jeżeli jego szarmanckość była tylko pokazem dla pana Armanda Mendozy było miło być potraktowaną jak dama.

Señorita Pinzón… 'escuchó su voz grave' Beatriz, por favor despierte. Ya estamos frente a tu casa. Alguien te está esperando. Un hombre vestido... Más envuelto en lo que parece una manta. Betty inmediatamente abrió los ojos y recuperó el conocimiento. Se sentó y trató de salir del auto de inmediato. Daniel Valencia reaccionó de manera completamente diferente a lo que cabría esperar de él. La apoyó suavemente en el asiento y, acercando la boca a su oído, susurró: "Déjame ser un caballero". Puede que no nos gustemos, pero eso no significa que deba olvidarme de las reglas de los buenos modales. La castaña vio como el hombre salía con gracia del auto y se acercaba al otro lado solo para abrirle la puerta. - ¿Me das tu mano? No sabía qué se suponía que significaba su comportamiento de hoy. ¿Siempre era así cuando su jefe no estaba cerca? Beatriz ha notado desde hace tiempo con qué pasión ambos se odian. Con reciprocidad digna de los héroes de una novela o telenovela. Incluso si su gallardía era solo un espectáculo para el Sr. Armand Mendoza, era agradable ser tratado como una dama.